Показать содержимое по тегу: Абай Құнанбайұлы
Ақиқат – адам санасында тура жолды бейнелейтін таным. Адам баласы табиғи болмысында ақиқатты аңсайды, армандайды, шындықтың шыңы деп іздейді, бірақ оны таба алмайды. Өйткені, ол өмірде біреу ғана, ол да болса тұңғиық тереңде жатады. «Ақиқаттың бөлінбейтіні сияқты, бір түптен шыққан гүл де екі түрлі болмайды» (Бедил). Дүниеде екі ақиқат жоқ, адам баласынының ақиқатқа жету жолында көп қателікке баруы да содан. Мұндай жағдайда өзара іштей де, сырттай да қақтығыстар болуы табиғи құбылыс. Ол жолда елім деп еңіреген талай қайраткер мұрттай ұшты.
Адам баласына жыртықсыз, кірсіз, сыпайы киініп, һәм ол киімін былғап, былжыратып кимей, таза кимек – дұрыс іс. Ләкин өз дәулетінен артық киінбек, не киімі артық болмаса да, көңіліне қуат тұтып, тым айналдырмақ – кербездің ісі.
Кербездің екі түрлі қылығы болады: бірі бет-пішінін, мұртын, мүшесін, жүрісін, қас-қабағын қолдан түзетіп, шынтағын көтеріп, қолын тарақтап әуре болмақ.
Біреуі атын, киімін «айран ішерім» деп, солардың арқасында сыпайы, жұғымды жігіт атанбаққа, өзінен ілгерілерге елеулі болып, өзі қатардағының ішін күйдіріп, өзінен кейіншілерге «әттең, дүние-ай, осылардың атындай ат мініп, киіміндей киім кигеннің не арманы бар екен?!» – дейтұғын болмаққа ойланбақ.
Мұның бәрі – масқаралық, ақымақтық. Мұны адам бір ойламасын, егерде бір ойласа, қайта адам болмағы – қиын іс. Кербез дегенді осындай кер, кердең немеден безіңдер деген сөзге ұқсатамын. Тегінде, адам баласы адам баласынан ақыл, ғылым, ар, мінез деген нәрселермен озбақ. Онан басқа нәрсеменен оздым ғой демектің бәрі де – ақымақтық!
©Абай Құнанбайұлы
13 қазанда Мысыр Араб Республикасының астанасы Каир қаласында қазақтың ұлы ақыны әрі ойшылы Абай Құнанбайұлына арналған ескерткіш-бюстің салтанатты ашылу рәсімі өтті, деп xабарлайды ҚазАқпарат.