Осынау дала конституциясы 1684 жылдың шамасында Тәуке ханның кеңесінде қабылданды. Онда ежелден қалыптасқан қалып-қағиданың, әдет-ғұрыптың, тәртіп-тағылымның үлгілі нұсқалары көрініс тапты. Ең бастысы, бұл құқықтық нормада қазақ халқының пәлсапалық көзқарастары үйлестіріліп, өміршең тіршілікке негізделген ұлттық сана-сезіміміздің атқылап жатқан құт-қойнауы, бастау-бұлағы өз пәрменділігін паш еткен болатын. Шындығында, «Жеті жарғының» барлық негізгі бабы – қанға қан алудан желі тартса, өз кезегінде ол, әйелдердің қоғам алдындағы құқығының аяқасты етілмеуіне, әрі оның өзіндік рөлі мен орнын айна-қатесіз айқындап беруге де үлесін қосып бақты.
Әйел үшін өте қауіпті әдет бар. Энергиясын дымын қалдырмай таратып беретін. Әйтеуір, біреуге көмектесу керек боп тұрады. Кейде аса қажет еместерге де бар қуатымызды сарқып беретінімізді байқамайды екенбіз. Есесіне ол адам бізді жақсы көреді деп күтеміз. Ақымақтық.