– ҚР Тәуелсіздігінің 30 жылдығы – әрбір қазақстандықтың өміріндегі үлкен мереке. Осы жылдар ішінде еліміз қалай өзгерді?
– Тәуелсіздігіміздің басты жобаларының бірі – Қазақстанның жаңа астанасының құрылысы. Елордамызбен бірге балаларым да өсті, біз өзіміз де өзгердік, даму жолында қызықты жұмыстар жүргізілді. ҚР Тәуелсіздігінің 30 жылдығы – тарихымыздағы өте маңызды және айтулы оқиға. Еліміз әлемге танылды және өз орнын алды: жастар әлемнің беделді жоғары оқу орындарында білім алады, экономикамыз дамып келеді, ақпараттық технологиялар өмірімізге енді және т.б. 30 жыл – аз ба, көп пе? Мемлекет пен оның дамуы үшін – аз емес, адам өмірі үшін – көп емес. Тәуелсіздік тарихы – халықтың тарихы, ал оны ары қарай жазу жастарымыздың мойнында. Ол үшін тарихты білу, оны бағалау, қорғау және жүрегіңізбен сезінуіңіз керек. Аға буын ретінде біздің парызымыз – жеткізу, үйрету және тәрбиелеу. Әр адам үлкен өмір жолында өз орнын қалыптастыруы керек. Білім – адамның бала күнінен қалыптасуына көмектесетін жалғыз бағыт. Өзім бір кездері мұғалім мамандығын таңдадым және оған ешқашан өкінген емеспін. Себебі білім беру, патриотизмнің алғашқы сезімдерін ояту, өзгелерді бағалай білуге үйрету, тәуелсіз өмірге алғашқы қадамдар жасау маңызды және өте құнды. Сүйікті ісіңізді табу, мамандық таңдау оңай жұмыс емес.

– Елорданың қалыптасу кезеңінде әкімдікте жұмыс істедіңіздер. Осы жылдар жайлы айтып өтіңізші.
– Еңбек жолымды елордада Алматы ауданы әкімдігінде бас маман қызметінен бастадым. Әкімдікте жұмыс істеген жылдар жайлы жақсы естеліктер қалғанын айтқым келеді. Қала тұрғындары мен жұмысшылар арасында үлкен патриотизмді сезіндім. Алғаш танысқан кезеңді, құрылыс басталған уақытты, қоғамдық бірлестіктер құрылған кезді ерекше еске аламын. Аудан әкімдігінде жұмыс істеп жүріп, ақсақалдар кеңесін құрдық, оны тәжірибелі ардагерлер басқарды. Олармен бірге үлкен іс-шаралар өткізіп, қала тұрғындарымен байланысты күшейтті. Сондай-ақ, мен басқарып отырған отбасы және әйелдер істері жөніндегі кеңес ауданда белсенді жұмыс істеді. Кеңеске жас кәсіпкерлер, мұғалімдер, дәрігерлер және т.б. кірді. Біз ұйымдастырған іс-шараларға көпбалалы отбасылар қатысып тұрды.

– Елордада есте қаларлық қандай үлкен шаралар өтті?
– Л. Гумилев көшесі бойындағы ЕҰУ базасында өткен гүлдер мерекесі біразға дейін есте қалды, онда оқушылар, студенттер, педагогтар өсіп тұрған гүлдерден түрлі композициялар жасады. Балалар гүлмен сәнделген костюмдерін киіп келді. Ол кезде екі-ақ аудан болатын – Сарыарқа және Алматы. Олар наурыз, карнавал, киіз үйлерді орнату кезінде өзара жарысатын. Сондай-ақ, аудан еңбеккерлеріне, мұғалімдерге «шын жүректен» ұйымдастырылған мерекелік кештер тұрғындардың есінде қалды. Аудан әкімдігі өткізген алғашқы іс-шара 8 наурызға арналып, «Астана нәзікжандылар көзімен» деп аталды. Сахнада ұйымдастырылған ең қызықты нәрсе – Германиядан келген оқушыдан мұғалімге қоңырау шалу. Бұл жұрттың көңілінен шықты!

- Елорданың қалыптасу жылдарында білім беру саласының алдына қандай міндеттер қойылды? Қандай өзгерістер болды?
- Біздің алдымызда елордадағы білім беру сапасы артып, оқушылар жақсы нәтижелер көрсетіп, педагогикалық кадрлар тұрақты болуы міндеті тұрды. 2006 жылдан бастап елордалық оқушылар командасы республикалық олимпиадаларда бірінші орындарды иеленді. Мұның бәрі мұғалімдердің еңбегінің, балалардың бірігуінің арқасында болды. Сондай – ақ, 2006 жылы бірден 5 жаңа мектеп, 2010 жылдың сәуір айында 10 балабақша ашылды. Техникалық және кәсіптік білім беру жүйесі жетекші рөл атқарады. Бүгінгі таңда көптеген өзгерістер болды, мазмұны жаңартылды, ғылыми-практикалық база қайта қаралды, уәкілетті органдардың бұйрықтары сәйкестікке келтірілді, жұмыс берушілермен өзара байланыс қадағаланды, үздік шетелдік тәжірибе енгізілуде. Алайда, өндірістік салада кадр тапшылығы сақталуда. Менің ойымша, бұған бірнеше себеп бар: дұрыс, ойластырылған, креативті және көрнекі кәсіби бағдарлау жұмысы жоқ, өңірде кадрлар қажеттілігінің айқын көрінісі жоқ, сонымен қатар қолжетімді және ашық ақпарат, оқушылардың ата-аналарымен сұранысқа ие мамандықтар туралы жұмыс жоқ, колледждер тарапынан одан әрі жоғары білім алу мүмкіндігі туралы түсінік жоқ. Сондықтан барлық тараптардың күш-жігерін бір арнаға бағыттау керек.

– Қазір жастардың бүкіл өмірі интернетте өтіп жатыр. Және ересектер де көбінесе смартфон экранына үңіліп отырады…
- Иә, біз өмірді интернетсіз елестете алмаймыз. Мұны қабылдау керек. Бірақ әлеуметтік желіде отыруды қалай реттеуге болады және жастарды белгілі бір уақытта онсыз өмір сүруге үйрету-бұл зерттеуді және шешім табуды қажет ететін мәселе. Интернет өмірінің мәдениеті қажет болуы мүмкін, бірақ бұл, әрине, оңай мәселе емес. Пандемия жағдайы бізді интернетте өмір сүруге және сөйлесуге мәжбүр етті. Жас ұрпақ қолында кітап ұстауды тоқтатты. Не үшін? Интернеттен оқып аламын. Кітапты қолға ұстап оқу-бұл мүлдем басқа нәрсе. Президент атап өткендей, интеллигенция нақты мысалдармен, ең алдымен, өзінің үлгісімен Отанға, тарихқа, тілге және туған өлкеге деген патриоттық сезімді насихаттауы тиіс. Біз жастармен сөйлесіп, пікір таластыруды тоқтаттық. Бізге не кедергі? Эпиджағдай мәңгілік болмайды. Білім басқармасының бастығы лауазымындағы жұмыс тәжірибемнен мысал келтіре аламын. Мектеп бойынша жағдайды білу үшін тоқсанына бір рет жоғары сынып оқушыларымен аты-жөнін және мектеп нөмірін жазбай-ақ кездестім. Және жай ғана сөйлестім. Олар маған ойлану үшін қаншама пайдалы ақпарат пен тақырып берді! Бұндай тамаша кездесулер көп болған жоқ, бірақ мен үшін басшы ретінде бұл өте маңызды болды. Жалпы, біздің жастар даңқты: ашық, қарапайым, принципті, өршіл және сауатты. Бұл қасиеттерді дұрыс пайдалану керек. Әрбір ведомствода жастарға өз еңбек жолын дұрыс бастауға көмектесетін тәжірибелі кадрлар қажет. Кез - келген жас маманға оңай емес. Сондықтан бізді пайдаланыңыз, айтамыз және көмектесеміз.