Бірде ақиық ақын Мұқағали Мақатаев көшеде такси ұстап тұрса, қасына бір такси тоқтаған екен. Сонда Мұқағали:
— Шопыр бала, Шопыр бала! Машинаң да орын барма отырғанға? – десе, рульде отырған (сол кездегі ең алғашқы таксист əйел екен) әйел:
— Мен саған бала емеспін, – депті.
Сонда Мұқағали тағы да:
— Шопыр қыз, Шопыр қыз! Онда мені машинаңа отырғыз, – депті.
Əйел тағы да:
— Мен саған қыз емеспін, – депті.
Мұқағали əйелдің бетіне қарап:
— Шопыр қатын, Шопыр қатын! Машинеңде орын барма отыратын?! – депті.
Ашуға булыққан əйел: – Немене, келіншек десең тіліңе жара шығама, қатын деп қақылдамай? – десе, Мұқағали:
— Əй қалқам, “қатын” деген сөздің түп төркінін түсінбеген жан екенсің.
“Қатын” деген қасиетті бес əріптен құралған:
Қ – дегенім — қадірлім,
А – дегенім — ардақтым,
Т – дегенім — тынысым,
Ы – дегенім — ырысым,
Н – дегенім — намысым! – деген екен.
Сонда əйел, “Отырыңыз аға! Ендігі жерде қатын болып жүрейін!” – деген екен…
